In de jaren ´70 van de vorige eeuw waren ze opeens een rage, ronde stickers met een lachend gezichtje erop. Met de opkomst van computers kwam de mogelijkheid om online berichten uit te wisselen.
Als er een grapje werd gemaakt werd een combinatie van leestekens erbij gezet die 90º gedraaid als een gezicht kon worden geïnterpreteerd. Al snel kwamen ook de eerste woordenboeken voor zulke smiley´s., waarbij het woordenboek vooral humoristisch was bedoeld. Het was de tijd van de computerweduwen, oftewel de tijd van de techno-whizkids die hele nachten doorwerkten om een programma draaiend te krijgen of een bug te herstellen. Vandaar dat er ook smiley’s kwamen als 8-), met als betekenis: “ik heb de hele nacht achter mijn beeldscherm gezeten, of ;-[}}} “ik heb een baard”. Dankzij de snelle vooruitgang van de techniek hebben we tegenwoordig zelfs geanimeerde smiley’s. Het meest bijzondere is toch wel dat er zelfs op
Mars een smiley is aangetroffen, nog vóór er leven is ontdekt.
De serieuze kant hiervan is dat het menselijk brein is geprogrammeerd om gezichten te herkennen. Die herkennen we zelfs daar waar ze niet zijn, zoals in een combinatie van leestekens, of ergens op een foto. Andere Marsfoto’s hebben NASA extra werk opgeleverd omdat miljoenen mensen meenden dat er echt sprake was van een
gezicht.
Latere foto’s met een betere resolutie leverden iets op dat duidelijk
geen gezicht meer is, maar natuurlijk
zijn er mensen die hun ogen wat dicht knijpen en zeggen dat er dan wel een gezicht te herkennen is. Oftewel, ze dwingen hun hersenen tot het gezichtsherkenings-trucje door informatie weg te laten. Weer anderen maken gebruik van computersoftware om het beeld verder te
restaureren. Er is vast al een groepering die beweert dat de Amerikaanse regering samenwerkt met aliens om ons deze waarheid te onthouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom. Houd je aan de gewone regels van algemeen fatsoen. Anonieme reacties worden (meestal) verwijderd.