Leve de koopman. Een boekenbeurs in China, welke schrijver droomt daar niet van. Meer dan een miljard ptentiele lezers, die kans laat je niet liggen. En die arme dissidenten, gemarteld en geknecht? Ach, wat worden die er beter van wanneer ik geen geld verdien?
Er is blijkbaar veel veranderd. Dat Nederlandse vingertje wordt niet meer geheven. Eerst moet geld worden verdiend. En dat geld verdien je niet meer in Nederland, daar heb je de wereld voor nodig. En dat is de werkelijke verandering. In de tijd van Outspan en Jaffa konden cabaretiers en schrijvers goud geld verdienen door tegen te zijn. We waren tegen kruisraketten, zure regen en Amerikaans neo-imperialisme. En wie maar hard genoeg schreeuwde kon daar pook lekker aan verdienen. Rechtse gedachten kosten je klanten, dus je riep maar wat linkse onzin.
Tegenwoordig weet men wel beter. De echte macht is die van de dollar, de euro en de yuan. En als Amnesty International je vertelt over de ellende van Chinese schrijvers en je een button geeft om op te spelden, dan vergeet je die button maar snel - want er is een gat in de markt, blijkbaar willen de Chinezen graag betalen voor een paar niet-dissidente schrijvers.
Dus bij dezen een hoeraatje voor Kader Abdolah, Midas Dekkers, Bernlef, Anna Enquist, Adriaan van Dis en Dichter des Vaderlands Ramsey Nasr. Eindelijk genezen van de Nederlandse gedachte dat mensenrechten belangrijekr zijn dan geld. Gediplomeerde geldwolven pur sang, op weg om de goede opvolgers te worden van slavenhouders en kolonialen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom. Houd je aan de gewone regels van algemeen fatsoen. Anonieme reacties worden (meestal) verwijderd.