Een leuk idealistisch lied van Elvis Presley, In the Ghetto. Jongens in "the ghetto"zijn veroordeeld tot een uitzichtloos leven. Actueel?Natuurlijk kennen wij zulke ghetto's niet meer. Wie wordt in ons land geboren in zo'n afschuwelijke achterstandsituatie? Iedereen heeft gelijke kansen, als iemand niet slaagt in onze maatschappij is het zijn eigen fout. Toch?
Ja, we kennen wel achterstandsgroeperingen die slecht scoren, maar dat is de schuld van... Tja, zodra je daar antwoord op probeert te geven maak je een politieke keuze, want dit probleem is helemaal gepolitiseerd. Je loopt zelfs kans een aangifte tegen je te krijgen, of zelfs bedreigingen.
Maar wat doet Elvis in dit liedje? Hij maakt geen politieke keuze, hij let alleen op die machteloze moeder, "and his mama cries", en hij vraagt van ons om niet de andere kant op te kijken.
Concreet vraagt Elvis van ons om het probleem niet van ons af te schuiven en het op de rekening van een minderwaardige cultuur of een mislukte integratie te schuiven, maar te accepteren dat een maatschappij verantwoordelijkheid draagt om een mislukkende opvoeding bij te sturen, om in te grijpen, zodat er niet steeds "an angry young man" op straat doodbloedt. Want wat voor rotjochie het ook mag zijn geweest, ook hij heeft een moeder, "and his mama cries".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom. Houd je aan de gewone regels van algemeen fatsoen. Anonieme reacties worden (meestal) verwijderd.