Als enig positieve kan worden vermeld dat tramlijn 13 niet meer rijdt. Een mooie symboliek, die we niet willen bederven door cynische opmerkingen dat het misschien gewoon zo uitkwam dat er geen tramlijn nummer 13 meer was. Elke Hagenaar is blij dat de tramlijn waarlangs zoveel stadgenoten zijn afgevoerd naar de dood nu niet meer bestaat. Maar de straat is stil. Vergeten zijn de stemmen van de duizenden die hier soms dagen moesten wachten op het onvermijdelijke: deportatie naar een plaats ver weg die nu alleen nog met afschuw wordt genoemd.
Ooit stond hier het Joodsch Tehuis, op Paviljoensgracht 27a om precies te zijn. Maar dat nummer bestaat niet meer. Gesloopt, net als zoveel meer in de oude Joodse wijk. Hier geen Hollandsche Schouwburg, hier geen monument, hier nauwelijks meer dan een struikelsteentje waar alleen de opmerkzame voorbijganger nog iets kan lezen. Een paar honderd meter verderop is te zien hoe Den Haag één enkele Jood, Spinoza, nog eeuwen later herdenkt met een prachtig standbeeld vlakbij zijn gerestaureerde woonhuis. Maar het gebouw van het Joodsch Tehuis is weg, net als 14000 Joodse Nederlanders…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom. Houd je aan de gewone regels van algemeen fatsoen. Anonieme reacties worden (meestal) verwijderd.