Water drinken

Ooit moest een journalist een recensie schrijven voor een nieuw Beatles-album. Wat voor iets nieuws kon hij nog schrijven. Hij wist niks anders te bedenken dan dat Paul McCartney dood was, en dat er allemaal bewijzen in het album te vinden waren. Sindsdien kan niemand de aanhangers van deze mythe nog overtuigen van het tegendeel. Een onuitroeibare mythe was geboren.
Net zo'n onuitroeibare mythe is die van het drinken van water.
Ik ben zelfs diëtistes tegengekomen die beweren dat je minimaal 2 liter zuiver bronwater per dag moet drinken. Deze mythe is nooit geboren. Deze mythe is langzaam geëvolueerd. Het begon met een Amerikaanse legerarts die uitzocht hoeveel voedsel en vocht een militair nodig had. Hij kwam op 1½ liter per dag. Dat vocht mocht je drinken in de vorm van water, melk, bier of koffie, het mocht in het eten zitten, het kon zelfs per infuus of  clysma worden toegediend. (Het laatste stond bij de meeste militairen laag genoteerd, terwijl bier veruit de favoriet was.) Deze hoeveelheid vocht varieerde natuurlijk naar gelang de omstandigheden: in de woestijn kun je soms wel 8 liter water per dag nodig hebben, maar dat ligt dan aan transpiratie. De stofwisseling en spijsvertering is gelukkig met 1½ liter per dag. Een beetje meer is niet erg, een beetje minder weet je lichaam ook prima te compenseren.
Na de oorlog gingen meer mensen deze wetenschap gebruiken. Tot uiteindelijk ook amateurs er iets mee gingen doen. En daar bleken ook "gelovigen" tussen te zitten: mensen die met dogmatische precisie en missionair elan de feiten van de wetenschap gingen uitdragen.Naast alle papjes, sapjes en drankjes die zij voorschrijven moet je ook minstens drie maal per dag een flesje zuiver bronwater leegdrinken. Doe je dat niet, dan leef je zeer ongezond, vinden zij. En wanneer ik hen herinner aan de oorsprong van deze mythe kijken ze mij aan alsof ik een ketter ben: dat ik zo'n wijsheid durf te versmaden!