Wat is grofweg de CO2-uitstoot van een windmolen vóór
hij in gebruik wordt genomen? Dat is een vraag die ik tegenkwam bij een klimaatscepticus[1].

Aangezien het nieuwe Gemini-windmolenpark in de Noordzee net
officieel in gebruik is genomen leek het me een goede gelegenheid om deze CO2-monsters
eens langs de meetlat te leggen. Hiervoor gebruik ik geen exacte cijfers, ik
houd het bij een globale benadering waarbij ik mijn keuzes zo goed mogelijk
verantwoord.
De cijfers die op http://www.geminiwindpark.nl/feiten--cijfers.html
worden geleverd zijn erg bruikbaar aangezien er gebruik werd gemaakt van
monopilen. Voor de leek, dit is geen scheldwoord maar een technische term voor een
pilaar uit één stuk staal bestaande, die zonder bijkomende betonfundering in de
zeebodem wordt geheid. Dit vereenvoudigt de berekening, we hoeven namelijk niet rekening te houdne met beton. Helemaal onderaan wordt een
mooi uitgangspunt gegeven met “1.347 ton – totaalgewicht van
de zwaarste, geïnstalleerde turbine (inclusief monopile, transitiestuk, gondel
en rotor met bladen)”.

De CO2-uitstoot bij de productie van één ton staal is ongeveer
2 ton volgens https://www.globalccsinstitute.com/insights/authors/dennisvanpuyvelde/2013/08/23/ccs-iron-and-steel-production,
hoewel dit ook sterk kan variëren, van 1,25 (Brazilië) tot 3,8 (China en India)
ton CO2 per ton staal.
Voor de CO2-uitstoot bij de productie van één ton aluminium heb ik
gekozen voor een schatting uit https://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=9&ved=0ahUKEwjP8fq5xZrUAhWBA8AKHXnzD1AQFgh5MAg&url=http%3A%2F%2Fwww.ghgprotocol.org%2Fsites%2Fdefault%2Ffiles%2Fghgp%2Faluminium_1.pdf&usg=AFQjCNHaLaTWjbvKlXlR_srWd-s2w2YIVQ&sig2=5h-P_khrhc4-EMsHd2cbAg
van 1,7 ton CO2 per ton aluminium. Ik ga hierbij uit van een verwaarloosbaar
effect van CF4-uitstoot, aangezien Europese producenten hier laag in
scoren. Voor de kwestie van CF4 zie http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/1352231095004998.
De totale CO2-uitstoot bij de productie van het zwaarste
model windmolen van het Gemini-windmolenpark komt dus op 1302x2 + 45x1,7 =
2680,5 ton CO2.
Op het moment dat ik dit stukje schrijf (gedeeltelijk op
windenergie, ik heb aandelen in een windmolen in Groningen) is de productie van
Gemini 129 MW. Als we dit delen door 150 komen we op een productie van 860 kW
voor onze zwaarste windmolen van het park. Nu zou het leuk zijn wanneer ik dit
kon vergelijken met de CO2-uitstoot als ditzelfde door een steenkolencentrale
was geproduceerd. Dan zouden we echter al snel in een enorme discussie
terechtkomen. Want nemen we een centrale met een rendement van 37%, wat de meesten
hebben, of één van 46%, wat de modernste centrales halen. Rekenen we met een bijstook
van 20% biomassa of van 60%, en gaan we het dan niet hebben over de milieubelasting
door biomassaproductie? En wat doen we met de milieuwinst van stadsverwarming
en CO2-gebruik door bijvoorbeeld kassen?

Het is mooi zomers weer en de wind doet het ook rustig aan.
Gemiddeld is de wind sterker, wat ook blijkt uit de verwachte productie van ons
veld: 2,6TWh. Als we deze 2,6x106MWh gaan omrekenen naar de
gemiddeld verwachte productie komen we op 2,6 x106MWh/365*24h=296MW.
Blijkbaar wordt uitgegaan van 49,2% van het maximumrendement. Het park zou dus gemiddeld
niet een rustige 129MW produceren maar een steviger 296 MW. In dat geval wordt de
berekening voor de terugverdientijd van onze molen iets anders. De productie
bedraagt dan gemiddeld 296MWh/150=1970 kWh. De besparing aan CO2-uitstoot
bedraagt dan 320 g/kWh x 1970 kWh = 630400 g/h =0,6304 ton per uur. Om de productie-uitstoot
terug te verdienen moet onze molen 2680,5 ton/0,6304 ton per uur = 4252 uur
draaien. Daarmee komen we op 177 dagen.
We kunnen nog een verdere discussie beginnen over de extra
kosten voor de bekabeling, distributie, onderhoud, etc.etc.etc. Die discussie
kan eindeloos worden doorgezet met precies zulke argumenten als voor handhaving
van bijvoorbeeld de slavernij werden aangevoerd. Een principe van technologische
vernieuwing is creatieve destructie. Er gaat altijd iets goeds verloren bij
elke vooruitgang, de kunst is dat verlies bij een volgende stap te corrigeren.
Wat echter wordt vergeten is dat ook andere centrales CO2
produceren vóór zij in bedrijf kunnen worden genomen en die cijfers worden niet
meegenomen ten gunste van windenergie.
Mijn conclusie: het Gemini-windmolenpark zal binnen een half
jaar zijn eigen CO2-uitstoot vóór de nieuwbouw hebben gecompenseerd.
De volgende 14,5 jaren zal er sprake zijn van een negatieve CO2-uitstoot
waar alle op fossiele brandstoffen gebaseerde centrales een positieve CO2-uitstoot
hebben.
Een andere bron, voor klimaatsceptici waarschijnlijk niet verdacht,
is de staalindustrie. Deze heeft een iets andere berekening gemaakt (zie https://www.steel.org/~/media/Files/SRI/Media%20Center/WindEnergyCaseStudy.pdf?la=en)
voor de totale energie die nodig zal zijn voor de hele levenscyclus (dus productie,
nieuwbouw, onderhoud en sloop) van een Deens windmolenpark en zet dit af tegen
de gemiddelde productie. De totale investering in energie is terugverdiend
binnen 9 maanden, zo luidt daar de conclusie.
[1] Ik
realiseer me dat klimaatscepticus een rare naam is. Het veronderstelt dat iemand
sceptisch is ten aanzien van het verschijnsel klimaat, terwijl ermee wordt
bedoeld iemand die sceptisch is ten aanzien van het verschijnsel door menselijk
ingrijpen veroorzaakte klimaatverandering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom. Houd je aan de gewone regels van algemeen fatsoen. Anonieme reacties worden (meestal) verwijderd.