Een mooie analyse van de situatie van Marokkaanse probleemjongeren las ik laatst. Met een prachtige oplossing.
We hebben ze allemaal wel eens zien langskomen. Jongens op hun scooter, gezellig met zijn tweeën, knus tegen elkaar. Mooie kleding aan, precies volgens de laatste mode. Een luxe tasje tegen zich aan geklemd. Een snoezig bontkraagje. Zodra ze een leuke meid zien beginnen ze verachtend "hoer" te roepen. En natuurlijk zijn ze berucht om hun geweld, bij voorkeur tegen weerloze oude vrouwtjes. En hun vaders hebben geen enkele grip meer op de jongens.
De analyse die deze schrijver gaf was verbluffend eenvoudig. Deze jongens hebben geen zware problemen, zitten niet psychisch in de knel, zijn niet het slachtoffer van geestelijke verwaarlozing of onbehandelde ADHD. Nee, ze zijn homoseksueel, en hebben een probleem om uit de kast te komen. En de therapie is heel simpel. Geen Halt-sancties, geen alternatieve of reguliere straffen, maar verplicht een cursus bij het COC.
Ik ben alleen benieuwd wat ze bij het COC van dit plan vinden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom. Houd je aan de gewone regels van algemeen fatsoen. Anonieme reacties worden (meestal) verwijderd.